Najnowsze posty
Puerto Rico
W podstawówce zdarzało mi się puszczać muzykę na szkolnych dyskotekach. Z tamtego czasu najbardziej zapamiętałem stały zestaw malkontentów, którzy przy każdym utworze potrafili wynaleźć jakiś powód marudzenia i głośno go komunikowali. Moim ulubionym było, że piosenka jest za stara. Pewnego razu mój współprowadzący kolega postanowił takiego delikwenta, jak to się ładnie teraz mówi, wyjaśnić. Rzekł mu wtedy: dobra muzyka nie ma daty ważności. Czy w podobny sposób można mówić o grach planszowych? Przed wami trzecia edycja Puerto Rico.
(więcej…)
Fantastyczne światy solo
Fantastyczne światy to jedna z tych gier, które można określić stwierdzeniem oklepanym jak karoseria auta sprzedawanego po wyjątkowo okazyjnej cenie: tę grę albo się kocha, albo nienawidzi.
(więcej…)
Draftozaur solo
Draftozaur to jedna z tych gier, obok których trudno przejść obojętnie. Drewniane figurki dinozaurów robią niesamowite wrażenie, a i sama rozgrywka przy banalnie prostych zasadach daje spore pole do zabawy. Czas na wariant solo.
(więcej…)
Great Western Trail solo
Nowa edycja Great Western Trail została zapowiedziana wraz z oficjalnym wariantem jednoosobowym. Zanim jednak pojawi się ona w sklepach, zapraszam do sprawdzenia nieoficjalnego wariantu, stworzonego jeszcze dla edycji z trzema poważnymi panami na okładce.
(więcej…)
Wahadło
Klepsydra w grze planszowej kojarzy mi się raczej negatywnie. Z racji występującego w mojej głowie dosyć zawiłego procesu obliczeniowego, moi współgracze stosują ją jako pewnego rodzaju straszak, który tak naprawdę ma na celu zepchnięcie moich myśli z obranego toru, przez co wynikowo podejmę nieoptymalną decyzję. Wahadło ma klepsydry aż 3 i o dziwo, nie uciekam na ich widok.
(więcej…)
Zamek
Dzisiaj zmierzymy się z nie lada legendą. I jestem przekonany, że nie tylko dla mnie, bo wiem z pewnych źródeł, że wielu, tak jak ja, zaczynało swoją planszową przygodę od Carcassonne. Ta niemiecka gra o francuskim mieście doczekała się mnóstwa dodatków, big boxów, a także osobnej wersji dwuosobowej. I to właśnie tej ostatniej, Autorstwa samego Reinera Knizii, wydanej u nas jako Zamek, zamierzam się dziś przyjrzeć bliżej.
(więcej…)
