Najnowsze posty
Kryptyda
Od małego czytam mnóstwo książek, więc wydawało mi się, że trochę różnych słów w życiu poznałem. Gra planszowa Kryptyda pokazuje mi jednak, że jeszcze trochę przede mną. Co ciekawe, nie jestem w tym sam, bo właśnie patrzę na podkreślony na czerwono tytuł w poprzednim zdaniu w edytorze tekstu.
(więcej…)
Spór o bór 2: Na tamę marsz!
Jeśli widzisz przed sobą wściekłego bobra, to możliwości są dwie. Albo rzeka miała czelność płynąć, albo grasz w Spór o bór 2: Na tamę marsz. Dzisiaj zajmiemy się tą drugą opcją.
(więcej…)
Syndykat zbrodni
Jeśli książek nie powinniśmy oceniać po okładce, to co powiedzieć o grach planszowych, których okładki krzyczą do nas klimatycznymi ilustracjami? Weźmy taki Syndykat zbrodni. Nowojorska ciemna uliczka, lata 30. XX wieku, na pierwszym planie gangster w stroju rodem z serialu Peaky Blinders, a w tle widzimy jego kolegów podczas potyczki z członkiem wrogiego gangu. Za to w środku przeciąganie liny za pomocą żetonów z cyframi.
(więcej…)
Eleven
Piłkarskie gry planszowe do tej pory mogły czuć się jak wieczny rezerwowy. Sprowadzony do klubu jako wielki talent, na treningach co nieco pokazuje, ale cały czas grzeje ławę. W końcu przychodzi ten dzień, że trener wpuszcza go na ostatnie 10 minut. A on marnuje stuprocentową okazję, po czym w głupi sposób traci piłkę w środku pola, a z tego pada bramka dla przeciwników. Czy Eleven odczarowuje ten typ gier?
(więcej…)
Dracula: Klątwa wampira
Zaczęło się od wbijania na pale, a skończyło na przebijaniu osikowym kołkiem. Tak, życie hrabiego Draculi ewidentnie kręci się wokół ostro wystruganego drewna. A najnowsza gra książkowa wydawnictwa Muduko, Dracula: Klątwa wampira, w ciekawy sposób pozwala nam przeżyć historię najsłynniejszego krwiopijcy.
(więcej…)
Pakal
Piętnastka, czyli układanka przesuwanka, to jedno z moich wspomnień z dzieciństwa. Często trafiałem na jej różne wersje, chociażby wśród przedszkolnych zabawek. Mocno niedoceniana, bo jednak większość dzieci nie było nią wcale zainteresowanych. Ja zwykle zabierałem się do niej z niemałym entuzjazmem, który gwałtownie spadał po paru przesunięciach. Dzisiaj mogę się na niej odegrać za pomocą gry planszowej Pakal.
(więcej…)
Kohaku
Polski karp jest jak listopad – szary, mulisty, powiązany z jakimś kościelnym świętem, a w powietrzu wisi niehumanitarny czyn. Co innego te japońskie – kolorowe, przynoszą powodzenie w pieniądzach i miłości, a Japończycy ozdabiają nimi swoje ogrodowe stawy, w których te żyją szczęśliwe. Chociaż tytułowemu Kohaku brakuje jedynie orzełka na piersi, bo nasze barwy już przywdział.
(więcej…)
Pacjent zero
Pamiętam jakby to było wczoraj. Mogliśmy się czuć trochę jak wioska Galów, która opiera się atakom groźnego wirusa i gdy słychać o kolejnych przypadkach na świecie, my bronimy swoich granic przed tym niepożądanym gościem. Aż pojawił się on – Pacjent Zero, czyli pan Mieczysław z Cybinki w woj. Lubuskim.
(więcej…)
Pętla
Zdecydowanie czas jest względny. Daruję sobie przykład z drzwiami toalety. Jednak siedzenie na nudnym wykładzie dłuży nam się niemiłosiernie, a grając w dobrą planszówkę bywamy zaskoczeni, że zrobiło się już tak późno. Czy możemy zatem uznać, że podczas grania przenosimy się w czasie? Jeśli grą na naszym stole jest Pętla, to zdecydowanie tak.
(więcej…)
Labirynty
Gry dla jednego gracza mają się aktualnie bardzo dobrze. Nie tylko pod względem występowania wariantów solo w grach projektowanych jako wieloosobowe. Coraz częściej trafiają się gry działające wyłącznie, gdy gramy w pojedynkę. W tym drugim przypadku pomysłowość twórców bywa naprawdę potężna. Labirynty wręcz dosłownie wywracają dotychczasowe podejście na drugą stronę.
(więcej…)
Postaw kawę
