Tag: #set collection
Smoki
Gdy ktoś zapyta mnie o ulubioną bajkę z dzieciństwa, to zawsze odpowiem Dragon Ball. Pokemony też się gdzieś tam przewijały, a ulubionym z nich był Charmander. Teraz, gdybym miał wskazać ulubionego dziennikarza sportowego, byłby nim Tomasz Smokowski. Jak widzicie, Smoki są wysoko w moim rankingu fantastycznych stworzeń.
(więcej…)
Spacer po Burano
Przy okazji posta na FB informującego o otrzymaniu gry do recenzji, pisałem, że na moim osiedlu Spacer po Burano mam codziennie. Do dzisiaj nic się nie zmieniło i mój balkon nadal straszy pomarańczową elewacją, a dwa sąsiadujące bloki zdobią kolory czerwony i żółty.
(więcej…)
Włościanie
Należę do ludzi, którzy wolą wszystko zrobić sami. Lubię to nazywać wszechstronnością i samodzielnością, chociaż pewnie równie dobrze można by to nazwać przesadną potrzebą kontroli każdego aspektu.
Krótka historia Włościan
Dawno, dawno temu… a może nie aż tak dawno? Założyciele stworzyli całkiem sprawnie działającą osadę. Osadnicy wykonujący prace z dziedzin rudy, drewna i siana trochę narzekali na swoich przełożonych, ale wszystko wynagradzały im warzywne czwartki i karnety na siłownię w plenerze. (więcej…)
7 Cudów Świata: Pojedynek solo
Przed wami wariant solo, do dwuosobowej wersji gry, która znakomicie działa zarówno na 3 jak i na 7 osób. Nadążacie?
Pięć klanów: Dżiny Naqali
Gry planszowe zasadniczo nie kojarzą się z brakiem poprawności politycznej. Są promowane jako rodzinna i towarzyska rozrywka, nie ma w nich miejsca na odstępstwa od przyjętych norm społecznych. Jednak o ile my, gracze, widzimy głównie tę stronę medalu, to autorzy i wydawcy muszą się nad tą kwestią pochylać zwykle nieco bardziej. (więcej…)
Teotihuacan – odpudełkowanie
Gdyby wysoki próg wejścia gry, określano na podstawie nazwy, to Teotihuacan byłby w czołówce. Jeśli ciekawi was, co kryje pudełko najbardziej oczekiwanej gry zeszłorocznych targów w Essen, oraz jak to jest stawiać klocki na samym środku planszy, to zapraszam do obejrzenia kolejnej animacji. Wrażenia z rozgrywki nadejdą w odpowiednim czasie. (więcej…)
Niezłe ziółka
Tak się składa, że mam w domu osobę, która zawodowo zajmuje się badaniem właściwości roślin. W związku z tym, w różnych miejscach natrafiam na zasuszone liście pokrzywy, skrzypu polnego, o mięcie nawet nie wspominając (bo miętę to i normalni ludzie potrafią sobie suszyć). Nauczyłem się też nowego zwrotu – potencjał antyoksydacyjny – nadal jednak nie byłem na tyle dociekliwy, by dowiedzieć się co on oznacza. (więcej…)
