Najnowsze posty
Balada
Bard. Postać, która wiernie towarzyszy dzielnemu bohaterowi i opisuje jego przygody. Mam wrażenie, że mocno zyskała w popkulturze po netflixowym serialu o losach naszego eksportowego wiedźmina Geralta i jego kompana Jaskra. Kto nie nucił w myślach refrenu o groszu, niech pierwszy rzuci kostką K6. Nikt nie rzucił? Ok, bo dzisiaj i tak nam się nie przyda. Obstawiam, że czeską wersję tej piosenki (Tak dej groš zaklínači) mogli też podśpiewywać nasi południowi sąsiedzi, którzy stworzyli grę Balada.
(więcej…)
Szarlatani z Pasikurowic solo
Relacja na linii ja i Szarlatani z Pasikurowic jest pełna sprzeczności. Wiele rzeczy w tej grze jest z góry skazanych na negatywne odczucia, a mimo to, zachwycam się nimi.
(więcej…)
Zoo New York
Uwe Rosenberg przyzwyczaił nas, że robi gry w dwóch nurtach. Z jednej strony są to ciężkie gry euro, głównie o rolnictwie, jak Kawerna, Uczta dla Odyna, czy Le Havre. Na drugim biegunie mamy familijne przestrzenne układanki, takie jak Patchwork, Nova Luna, czy Ogródek. Niemiecki autor postanowił stanąć tym razem w rozkroku łącząc aspekt przestrzenny z hodowlą zwierząt. I tak powstało Zoo New York.
(więcej…)
Najlepsza gra o psach
Jeśli myśleliście kiedyś, jakby to było grać w gry ze swoim psem, to już spieszę z wyjaśnieniem – słabo. I nie chodzi tu o to, że ma problemy z czytaniem, bo są przecież gry niezależne językowo. Po prostu za każdym razem, gdy przyjdą mu dobre karty, to zdradza się machając ogonem. Przed wami Najlepsza gra o psach.
(więcej…)
To jest napad!
Caramba. To dźwięczne słowo hiszpańskiego pochodzenia, wyrażające zdziwienie lub złość, znane jest mi przede wszystkim z kreskówek. Używał go Bart Simpson. Używał go też bardziej swojski Don Pedro, czyli szpieg z Krainy Deszczowców. Jest to też oryginalny tytuł gry Michaela Schachta, której reimplementacją jest wydany u nas To jest napad!
(więcej…)
7 Złotych Miast
Znacie ten motyw z synem znajomych rodziców, do którego jesteśmy zawsze porównywani, bo ma lepsze oceny, lepiej się zachowuje i w ogóle potrafi oddychać pod wodą? Gra 7 Złotych Miast ma solidne podstawy, by czuć się podobnie, gdy wszyscy będą ją porównywać do Wyprawy do El Dorado.
(więcej…)
Puerto Rico solo
W czasach gdy powstawała gra Puerto Rico, o wariantach jednoosobowych prawdopodobnie nikt nie słyszał, a jeśli myśl o nich kiełkowała komuś w głowie, to raczej nie spotykał się ze zrozumieniem. Teraz tryb solo w grach planszowych zaczyna być nie tylko miłym dodatkiem, ale wręcz obowiązkiem. A klasyki muszą liczyć na fanów. Przed wami Puerto Rico solo.
(więcej…)
Łąka
Patrząc na sukcesy gier Everdell i Na skrzydłach można wysnuć prosty wniosek – przyjemne dla oka gry o przyrodzie, z niezbyt skomplikowanymi zasadami, są w stanie osiągnąć wiele. Rebel studio wyszło chyba z podobnego założenia, bo w ten trend idealnie wpisuje się nasza rodzima Łąka.
(więcej…)
Puerto Rico
W podstawówce zdarzało mi się puszczać muzykę na szkolnych dyskotekach. Z tamtego czasu najbardziej zapamiętałem stały zestaw malkontentów, którzy przy każdym utworze potrafili wynaleźć jakiś powód marudzenia i głośno go komunikowali. Moim ulubionym było, że piosenka jest za stara. Pewnego razu mój współprowadzący kolega postanowił takiego delikwenta, jak to się ładnie teraz mówi, wyjaśnić. Rzekł mu wtedy: dobra muzyka nie ma daty ważności. Czy w podobny sposób można mówić o grach planszowych? Przed wami trzecia edycja Puerto Rico.
(więcej…)
Fantastyczne światy solo
Fantastyczne światy to jedna z tych gier, które można określić stwierdzeniem oklepanym jak karoseria auta sprzedawanego po wyjątkowo okazyjnej cenie: tę grę albo się kocha, albo nienawidzi.
(więcej…)
